Wydawać by się mogło, że buk jest pospolitym drzewem w naszym kraju. Niestety, jedyny przedstawiciel tego gatunku nawet nie występuje na terenie całej Polski. Przeważnie możemy go spotkać w zachodniej, północno-zachodniej oraz południowej części kraju.
Spis treści
Dawniej napary z buka były stosowane w różnego rodzaju nieżytach przewodu pokarmowego, czy też stanach zapalnych jamy ustnej i gardła. Czasami sięgano po niego również w przypadku suchego i męczącego kaszlu.
Obecnie nie jest on jednak stosowany w celach leczniczych – medycyna zna wiele innych ziół, które sprawdzą się w wyżej wymienionych schorzeniach ;).
***
gatunek: Buk zwyczajny (łac. Fagus sylvatica)
rodzina: bukowate (łac. Fagaceace)
Buk pospolity jest drzewem liściastym, osiągającym nawet 30 metrów wysokości. Charakteryzuje się cienką, gładką i popielato-szarą korą.
Jego ciemnozielone, błyszczące liście mają kształt przypominający jajko lub elipsę o gładkim brzegu, często dodatkowo pokrytym “włoskami”.
Nasze poszukiwania powinniśmy rozpocząć od lasów liściastych i mieszanych. Czasami możemy go również spotkać w parkach i na skwerach. Jeżeli jednak chcemy odnaleźć go na naturalnym stanowisku, będzie to bardzo trudne na wschodzie i w centrum kraju.
A co jeśli zależy nam na ujrzeniu kwitnącego buka? Jeżeli już udało nam się już go zlokalizować, a do naszego zielnika bardzo chcemy upolować liście wraz z kwiatami, wówczas musimy poczekać do kwietnia lub maja – to właśnie w tych miesiącach buk rozwija swoje kwiaty – jako roślina wiatropylna ma ich dwa rodzaje:
Znalezienie buka już na pierwszy rzut oka może wydawać się problematyczne. Jeżeli chcemy dodatkowo zdobyć jego owoce, sprawa wygląda jeszcze trudniej.
Po pierwsze – buk zaczyna obradzać w nasiona dopiero w wieku od 60 do 70 lat (jeżeli rośnie samotnie, to mamy szczęście, bo owoce mogą pojawić się, kiedy ma tych lat “tylko” 40).
Po drugie, znalezienie okazu w odpowiednim wieku, to dopiero część sukcesu, bowiem buk w Polsce obradza w nasiona średnio co 8-10 lat.
Jeżeli już mamy szczęście, to najlepszą porą na zbieranie nasion buka jest wrzesień i październik. Same owocki buka są trójgraniaste, okrywają je brązowa, dość cienka łupinka.
Orzeszki buka są jadalne, jednak przeważnie są one przetwarzane na paszę dla zwierząt – szczególnie dziki zdają się za nimi przepadać.
Zdrowotności!
Pan Tabletka
P.S. Czytaliście już o lipie drobnolistnej? Jeśli nie to zachęcam, wpis znajdziecie tutaj (klik!). Warto się doszkolić, bo to roślina często używana w okresie przeziębieniowym. Na pewno niejeden z Was spotka się z nią w razie przeziębienia 🙂
P.S. 2 Zachęcam też bardzo mocno do przeczytania mojej książki o odporności, to skarbnica wiedzy przede wszystkim dla młodych rodziców. Ale nie tylko! Link do sklepu tutaj (klik!). Jak ją przeczytacie, to zostawcie też komentarz – to dla mnie ogromna pomoc w tworzeniu coraz lepszych treści dla Was 🙂
1.Rybak D., Rośliny Lecznicze ATLAS, Warszawa, Arkady, 1993, s. 292.
2.Rutkowski L.: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006, s.101.
3. Łabuz-Walczak P., Musiał K.: Drzewa i krzewy uroczyska Polichty, Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego, s. 10.Stefan Białobok (red.):Buk zwyczajny. Nasze drzewa leśne. Warszawa, Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 375-498.